DÜŞ MEVSİMİ – MEHMET PEKTAŞ

Ben karsılıksız, çıkarsız dostlugu unuttum.
Insanlara güvenp borç vermey, borcumu
gününde ger almayı unuttum. Banka yerne
br tanıdıktan para stemey, kred kartı kullanmadan
bakkaldan, marketten veresye alısvers
yapmayı unuttum. Yer sofrasında br ekmeg
kye bölüp aynı tastan çorba çmey unuttum.
Brkaç arkadasla oturup televzyona, nternete dalmadan hâl
hatır etmey unuttum. Brbrnn derdyle dertlenmey, dar
günde brlk olmayı unuttum.
Telefon etmeden çat kapı msafrlge gdp br deml çay çmey,
soba üstünde psen kestaney, patlamıs mısırı unuttum. Tanımadıgım
nsanlarla selamlasmayı, komsudan br bardak ödünç
yag, seker stemey unuttum. Aksamüstü kapı önüne çıkıp
çekrdek çtlemey, sokakta kosturan çocukları seyretmey
unuttum.
Yagmurdan sonra toprak kokusunu çme çekmey, boy veren
eknlern arasında yürümey, yemyesl çayırlara uzanıp gökyüzünü
seyretmey unuttum. Sonra tarla domatesnn, keç peyn-
rnn, közlenms patatesn, yufka ekmegn, kıstırma lokumun
tadını unuttum.
Inanmayacaksınız belk ama gökkusagının renklern, kusların
ötüsü