YAŞAMAK BAZEN – MEHMET PEKTAŞ

Hç stemedgm hâlde ben de sstemn br
parçası olmustum. Pek çok sorumlulugum
vardı. Her gün gtmek zorunda oldugum br
sm, gözüne grmeye çalıstıgım amrlerm,
emr aldıgım seerm… Benm altımda da
bana yaranmaya çalısan nsanlar bulunuyordu.
Üç kurus prm çn kendmz paralıyor,
tüm enerjmz s çn sarf edyorduk.
Bazen patronlarımız çn br makneden ble degersz oldugumuzu
düsünüyordum. Çünkü makneler bozuldugunda sler
duruyor, herkes arızanın br an önce gderlmes çn seferber
oluyordu. Bzmse hastalanmamız ble yasaktı. Hele k rapor
alırsanız büyük br suç slems gb muamele görüyordunuz.
Hasta yatagınızda s yerndeknden fazla yoruldugunuz oluyordu.
Aksama kadar telefonunuz susmuyor, ne hâlde olursanız
olun s yerne aclen gelmenz ble stenyordu. Tedavs uzun
sürecek agır br hastalıga yakalandıgınızda se kendnz kapının
önünde buluyordunuz. Yernzn doldurulamayacagını
sanmayın. Hemen ertes gün aynı kapının önünde szden bosalan
yer doldurmak çn kuyruklar olusuyordu. Tüm bu gayrete
ragmen müdüründen temzlkçsne kadar hepmz ay basını
ple çekyor, bütün planlarımızı ona göre yapıyorduk. Para
cüzdanlarının yern kart cüzdanları alalı hayl zaman olmustu.